ناشنیده‌هایی از زندگی سیاسی مرتضی احمدی

به گزارش اخبار ما ، این روزنامه خراسان وی نوشت: “زنده یاد استاد مورتز احمدی ، هنرمند بزرگ معاصر ، برای نسلهای مختلف ایرانی شناخته شده است. قدیمی ها او را به خاطر پیش ساخته های دائمی اش می شناسند ، نسل های دهه 50 ، 60 و 70 او را به خاطر فیلم ها و دوبله های بی انتها ، و حتی کودکان و نوجوانان امروز استاد احمدی را در برنامه زیبای “شاکرستان” می شناسند و با لباس مبدل از صدای خاص او لذت می برند. مرحوم در تاریخ 1 نوامبر 1961 در تهران متولد شد و در 20 دسامبر 2014 در سن 90 سالگی. استاد مرتضی احمدی یک ورزشکار بود و عاشق فوتبال بود. حتی در جوانی بازیگری و مربیگری را تجربه کرد. او کارمند راه آهن بود اما قلب او نیز به کار هنری او وابسته بود و در برخی از آنها نقش داشته است تئاترهای تهران از اواخر سال 1910 -ه.

استاد احمدی اولین بار در سال 1322 پیش نمایش را آغاز کرد و صدای وی چنان با این کار سازگار بود که در سال های بعد به رادیو تهران پیوست و سپس هنر دوبله را تجربه کرد. صدای او در انیمیشن معروف “پینوکیو” به عنوان “روباه حیله گر” ، به همراه صدای “کنعان کیانی” به عنوان “گربه نر” ، از هماهنگ سازی های دائمی تاریخ ایران است. او همچنین در تولید کاست ها با داستان کودکانه شرکت کرد و در نقش هایی مانند “علیمردان خان” ، “گرگ بزرگ بد” و … نقش اصلی را ایفا کرد که توسط علیرضا اکبریان تولید و توسط شرکت “Superscope” در دهه 50 و 60 و صدای او به صدای مورد علاقه همه کودکان ایرانی تبدیل شد. اگر بخواهم در مورد استاد احمدی و زندگی ایشان صحبت کنم ، بحث به طول می انجامد. آنچه امروز بررسی خواهیم کرد برخی از خاطرات سیاسی و شنیده نشده وی است که وی در خاطرات خود ، من و زندگی به یادگار گذاشته است. خاطراتی که بعضی از آنها بسیار خواندنی و جذاب هستند.

چهره به چهره با قهرمانان رضاشاه

لرد احمدی در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد. او مادربزرگي به نام “بي بي خانام” داشت و به گفته خود استاد احمدي ، در سن 121 سالگي دارفاني را وداع گفت. وی تا آخر عمر زنی پارسا بود و سعی می کرد تا آنجا که ممکن است برای نماز به مسجد برود. با این حال ، اتفاقی افتاد که او را مجبور کرد در خانه بماند. پروفسور احمدی در کتاب “من و زندگی” می نویسد: “یک روز نزدیک ظهر هنگام اذان ، او به من گفت:” بیا و مادرم را به مسجد (مسجد مشیرالسلطنه) ببر. من می خواهم آنجا نماز بخوانم. او در سنین بسیار کمی کاملاً سالم ، متناسب و سالم بود. با هم حرکت کردیم اواخر خیابان سلیمانخانی که فاصله چندانی با خانه ما نداشت ، یک نجیب زاده (پلیس) در مقابل ما سبز شد و با نگاه دشمن به ما نزدیک شد. قبل از اینکه چادرش را لمس کند ، سیلی بلند زد و با صدای بلند گفت: “مادر برویم!” قبل از واکنش آجان ، هر دو به سرعت از همان راه برگشتیم و از صحنه فرار کردیم. پلیس دست چپ خود را روی صورت خود داشت و ساکت به ما نگاه می کرد و من از شهامت مادربزرگم بسیار خوشحال شدم. به همین دلیل ، مادربزرگ من که سرپرست خانواده بود و از پیر و پیر مطیع او بود ، دستور داد که زنان و دختران دیگر نباید از خانه خارج شوند. مادر بیچاره ، پسر عموها و دخترانم خانه را ترک نکردند تا اینکه پادشاهی از پدر به پسر تحویل شد. “می توان گفت که زندانیان دولت در خانه های خود بودند.”

با نیروهای متحد در تماس باشید

یکی از خاطرات جالب و در عین حال غم انگیز زندگی هنری لرد احمدی ، حضور وی در نیروهای متحدی بود که در سپتامبر 1941 ایران را اشغال کردند. این درگیری هنری درست زمانی رخ داد که وی کار خود را قبل از نمایش آغاز می کرد. پروفسور احمدی می نویسد: ”ساعت چهار و نیم بعد از ظهر یک روز در آنلاین 1323 به همراه پرویز خطیبی ، محمدعلی ساخی و یکی دو نفر دیگر ، جایی ناهار خوردیم و بعد از ظهر از لاله زار به تئاتر رفتیم. خیابانی که در نزدیکی فروشگاه معتبر قدس شاهین است ، که در آن زمان بسیار محبوب بود ، توسط یک جیپ نظامی آمریکایی حامل سه نگهبان مسلح آمریکایی متوقف شد ، دو نفر از آنها از اتومبیل جلوی فروشگاه پیاده شدند و با عجله به یک یک زن زیبا که در شمال خیابان قدم می زد. قطار آنها را به سمت ماشین کشاند و پس از ورود آنها ، بدون فکر دور شدند. آنها آنقدر سریع این کار را کردند که رهگذران نتوانستند حداقل واکنشی نشان دهند. بعداً شایعه شد که همان زن ، که یک شوهر و دو فرزند داشت ، به امیرآباد ، پایگاه افسران ارتش ایالات متحده منتقل شد و به دلیل بی حوصلگی و مقاومت شدید در برابر خواسته های غیراخلاقی آنها با تزریق مورفین کشته شد. چند روز بعد ، جسد یک مرد فقیر در تپه های فرحزاد. این تکان دهنده است صحنه چیزی نبود که روح آزاد محمدعلی ساخی را آرام کند. چند روز بعد ، به همین مناسبت ، او مقدمه ای از “قدس شاهین” را که به عنوان آهنگ محلی در شیراز ساخته بود ، به من تحویل داد. “در هر صورت ، این اعتراض بدون اجازه چهار شب انجام شد که منجر به دستگیری من شد و کلانتری قول داد که جلوی آن را بگیرد.”

ماجرا به همین جا ختم نشد. استاد احمدی که پس از وعده دادن در برخی از مجالس خصوصی ظاهر شد ، دوباره دستگیر شد و این بار به شش ماه تبعید محکوم شد. اگر تلاش محمد مسعود ، روزنامه نگار و صاحب امتیاز روزنامه مرد امروز نبود ، او در تبعید بود.

جواب اشرف پهلوی

شاید یکی دیگر از عبارات مهم در زندگی سیاسی و هنری استاد احمدی که نشان از روحیه آزاد وی دارد ، تقابل هنری وی با اشرف پهلوی در طی روزی است که وی برای آماده سازی کودتا از تهران به پاریس سفر کرده است. پروفسور احمدی می نویسد: “هنگامی که اشرف پهلوی از سفر به ایران بازگشت ، با کت خز گران قیمت در فرودگاه مهرآباد فرود آمد و سگ را در آغوش گرفت و خبرنگاران از” مجسمه بی نظیر “وی به همان شکل و فرم عکس گرفتند. آنها چهره های روزنامه ها! به ویژه روزنامه ها. “مرد امروز” که آنها را با نیش مداد و عنوان “ملکه عصمت و پاکی وارد شد” و با دستگیره خشم ملت را به خاطر این زن منتشر کرد. این عروس را بیاورید “(استاد جواد بدیع زاده) ، آهنگ” من خانوم “را در یک پاکت خواند و آن شب آواز خواند. این ممنوع است. من و پرویز دستگیر شدیم و به یک کلانتری در سراسر کشور فرستاده شدیم. پس از ضرب و شتم و گفتن کلمات توهین آمیز و یک شب بی خوابی و دریافت تعهدی از طرف ما ، آنها ساعت 10:00 صبح روز بعد ما را آزاد کردند و متن اصلی توقیف یا گم شد. “

داستان های درگیری لرد احمدی با رژیم پهلوی به همین جا ختم نمی شود. در دهه 1320 ، هنگامی که قوام السلطنه قدرت را در دست داشت ، وی مقدمه “پیراهن زرد” را درباره قوام و باندش خواند. پیش بند ضبط شد و مرتضی احمدی مورد ضرب و شتم قرار گرفت. اما جالب است که همه این حجاب های مصادره شده خیلی زود محبوب شدند و راهی برای سرگرمی فراهم کردند. “در اواخر عمر ، استاد احمدی تمام آلبوم های” صدای تهران قدیم “را با آهنگ های قدیمی از پیش پخش شده اجرا کرد و آنها را به یادگار گذاشت.”

انتهای پیام